tanin

TANIN m.

• Lëndë me shije të hidhur, që nxirret nga frytet a nga lëvoret e disa bimëve, që ka aftësinë të zbutë e të rrudhë dhe që përdoret në mjekësi për të ndaluar gjakun, për të prerë heqjen e barkut etj. ose në industri, sidomos për të regjur lëkurët. Fabrika e taninit. Valanidhi (gështenja, hurma) ka (përmban) tanin.