tani

TANI ndajf.

1. Në këtë çast, pikërisht në këtë kohë, në kohen kur jam duke folur a duke bërë diçka, tashti. Deri tani. Që tani. O tani, o kurrë! Tani nuk mundem (nuk e bëj). Tani po punoj. Me duhet tani! Tani e tutje që nga ky çast, që nga kjo ditë, këtej e tutje.
2. Në kohën tonë, në epokën tonë; në një periudhë kur jetojmë edhe ne, sot; kund. dikur. Tani s'ka më bejlerë. Tani nuk shkojnë me hatëret. Tani s'ka papunësi te ne. Tani çdo gjë është e qartë. Tani e njohim mirë njëri-tjetrin. Tani shkon rregullisht në shkollë.
3. Shumë pak përpara këtij çasti, fare pak përpara, s'ka shumë kohë, sapo, porsa; menjëherë pas këtij çasti, shumë shpejt, thuajse në këtë çast. Tani u nis (treni). Tani sa shkoi. Tani sa ia thashë. Tani vjen. Tani fillon. Tani do ta bëj. Tani do ta shoh, prit pak.
4. si pj. bised. Përdoret kur fillojmë të flasim a të tregojmë diçka, kur kalojmë në një mendim tjetër etj. për të tërhequr vëmendjen e të tjerëve ose me kuptim përmbyllës. Tani, më thuaj ç'qe kjo? Tani, ta zëmë se është kështu. Tani, si përfundim mund të themi se... Tani, edhe ashtu mund të jetë.
Tani për tani përkohësisht, hë për hë, dora-dorës.