tërhuzem

TËRHUZEM vetv.

• 1. vet. veta III. Trembet, hidhet përpjetë e nuk përmbahet, nuk qas shalë e kalorës (për kalin). Tërhuzej kali.
• 2. fig. Turfulloj nga zemërimi, nuk përmbahem dot nga inati; zemërohem keq, tërbohem. U tërhuz keq ai.