Jump to content

sundimtar

Nga Wiktionary

SUNDIMTAR m.

  • 1. Ai që ka pushtetin e plotë në një vend, mbret ose despot, sundues.
  • 2. hist. Zyrtar i lartë, i plotfuqishëm, që përfaqësonte pushtetin qendror në një krahinë; ai që kishte fuqinë në dorë në një krahinë.