strehues

Nga Wiktionary

STREHUES m.

  • 1. Ai që fsheh dhe mban dikë në shtëpinë e vet për ta ndihmuar që t'u shpëtojë ndjekjeve, armiqve ose për shkak të krimeve a të veprimtarisë armiqësore që ka kryer e kryen. Strehues i kriminelëve. U dënua si strehues.
  • 2. mjek. Njeriu ose kafsha që bart në trupin e vet mikrobin e një sëmundjeje ngjitëse; bartës.