spontan

Shqip

spontan mb. libr.

Që bëhet në mënyrë të natyrshme e vetvetiu, pa ndonjë shtytje a ndërhyrje nga jashtë; i vetvetishëm. Veprime spontane. Pjesëmarrje spontane. Mitingje spontane. Ndjenjë spontane. Dështim spontan. mjek.
Që bëhet në mënyrë të paorganizuar, që i mungon drejtimi i ndërgjegjshëm. Lëvizje (kryengritje) spontane.
bot. Që mbin e rritet vetiu, pa ndërhyrjen e punës së njeriut; kund. i kultivuar. Bimësi spontane. Flora spontane e vendit tonë.