spërkatem

SPËRKATEM vetv.

• 1. Bëhem me pika uji, balte etj., ndotem me pikla të një lëngu që përhapen me vrull; çikëlohem. U spërkat duke u larë. U spërkat me gëlqere. Ishte spërkatur kokë e këmbë.
• 2. fig. Njomet (me gjak). Toka jonë u spërkat me gjak.
• 3. Pës. e SPËRKAT.