skuq

SKUQ mb.

1. Që e ka fytyrën ngjyrë kafe në të kuqe (zakonisht për bagëtinë e imët). Dhi skuqe. Dele skuqe. Dash skuq.
2. si em. ~E, ~JA f. E, ~ET. Dhi ose dele me ngjyrë të tillë. Skuqet janë qumështore.

SKUQ kal.

1. E ngjyej me të kuqe përsipër ose e bëj më të kuq; i jap një ngjyrë të kuqe, e bëj të duket i kuq. E skuqi me laps. E ka skuqur shumë. I skuqi dorën (faqen). Dielli skuqi horizontin.
2. edhe fig. E lyej me gjak, derdh gjak dhe e njom përsipër; vet. veta III e lyen përsipër, derdhet, e njom (për gjakun). E skuqën tokën (truallin) me gjak. I skuqi muret me gjak. Gjaku skuqte pragun (rrugën).
3. Vë në tigan mbi zjarr mishin, qepën, patatet etj. me yndyrë dhe i përziej e rrotulloj deri sa të marrin një ngjyrë të kuqërremtë, fërgoj, tiganis. Skuq patatet (specat, patëllxhanët). Skuq qepën. Skuq mishin. Skuq vezë me gjalpë. I skuqi mirë (shumë, ngadalë). I ka lënë pa skuqur.
4. E nxeh në zjarr sa të marrë ngjyrë të kuqe (kryesisht për metalet). Skuq hekuri. Skuq furrën e nxeh shumë për të pjekur.
5. fig. bised. E bëj ta ndiejë veten të turpëruar, turpëroj, e bëj me turp. E skuqi para të gjithëve.
6. fig. bised. E rrah ose e ndëshkoj rëndë; e mund keq në një lojë.
7. fig. bised. I punoj një rreng ose i jap një mësim që ta mbajë mend, i bëj diçka që t'i djegë.
8. jokal. vet. veta III. Merr një ngjyrë të kuqe, bëhet i kuq; shquan që larg nga ngjyra e kuqe që ka, kuqon. Skuqi qielli. Atje tej skuqte një parullë. Skuqnin flamujt. I skuqin faqet.
Ia skuqi veshët dikujt
a) e rrahu ose e ndëshkoi për një faj;
b) e qortoi keq, e bëri që të turpërohet, e turpëroi para të tjerëve.