skamnor

Nga Wiktionary

SKAMNOR m.

  • Ai që nuk ka as gjërat më të nevojshme për jetesë, varfanjak, i varfër; kund. pasanik. Përshkruan jetën e skamnorëve në të kaluarën.

SKAMNOR mb.

  • Që nuk ka as gjërat më të nevojshme për jetesë, varfanjak; kund. pasanik.