skalitës

SKALITËS m.

• 1. Ai që gdhend gurin a mermerin për ndërtimin e shtëpive, për shtrimin e rrugëve etj; gdhendës. Skalitësit e vegjël. Skalitësit e gurëve.
• 2. Ai që gdhend figura prej guri, mermeri ose druri; skulptor.
• 3. fig. Ai që di të përshkruajë a të paraqitë me mjeshtëri e fuqi të veçantë tiparet thelbësore të një figure ose të një dukurie; mjeshtër në diçka. Skalitës figurash tipike. Skalitës i fjalës shqipe.
• 4. spec. Punëtori që skalit vizatimet në cilindrat për stampimin e pëlhurave ose për shtypshkronjën.