sintetik

SINTETIK mb.

• 1. Që përdor metodën e sintezës a që mbështetet në sintezën; që arrihet me anë të sintezës; kund. analitik. Metodë sintetike. Kontabilitet sintetik. fin.
• 2. Që bëhet a paraqitet në mënyrë të përmbledhur, pa u zgjatur; që ka karakter përgjithësues, që rrok anët më të rëndësishme e më të përgjithshme. Trajtim sintetik. Vepër sintetike. Në mënyrë sintetike.
• 3. Që është prodhuar në mënyrë artificiale me anë të sintezës kimike; kund. natyror. Lëndë sintetike. Fije sintetike. Kauçuk sintetik.
• 4. gjuh. Që i shpreh marrëdhëniet ndërmjet gjymtyrëve në fjali me anë të ndryshimeve të trajtave të vetë fjalëve; që shprehet me një fjalë të vetme (për trajtat); kund. analitik. Gjuhë sintetike. Rasat sintetike. Trajtat sintetike të foljes. Me ndërtim sintetik.