shtrembëri

SHTREMBËRI f.

• 1. Të qenët jo i ndershëm e jo i drejtë, të qenët hileqar; të qenët i shtrembër. U kishte hyrë në shpirt shtrembëria. Kishte zënë udhën e shtrembërisë. Punonte pa shtrembëri.
• 2. Veprim jo i drejtë, punë e shtrembër, paudhësi; padrejtësi; hile. Ndreqi një shtrembëri. Kishte bërë shumë paudhësi e shtrembëri. Nuk i pëlqenin shtrembëritë.