shtangët

SHTANGËT mb.

• 1. Që është si i ngrirë a si i ngurosur (nga habia, nga frika etj.); që nuk lëviz, që nuk merr pjesë në jetë, i ngrirë. Mbeti (rri) si i shtangët.
• 2. Që mbetet i drejtë, që nuk epet, që nuk shformohet; i ngurtë. Trup i shtangët. Shufër e shtangët. Lëndët e shtangëta.