shtagë

SHTAGË f.

• 1. Shkop; shtizë. Shtaga e bariut (e plakut). Shtaga e cingla. Shtaga e flamurit shtiza e flamurit. Çoi shtagën t'i binte. E kapi me një shtagë.
• 2. Shufër e gjatë, me të cilën shkundin ullinjtë, arrat a pemë të tjera. Shtaga e ullinjve (e arrave).
• 3. Shkop i gjatë, të cilin lundërtari e mbështet në fundin e ujit për të shtyrë lundrën në cekëtina.
• 4. krahin. Petës.
• Shtagë arrash njeri i gjatë e shumë i dobët.