shqimem

SHQIMEM vetv.

• 1. Shuhem, fikem; vet. veta III shlyhet, fshihet (edhe fig.). U shqim pisha (qiriri). U shqimën yjet. Iu shqim drita e syve. Iu shqim fjala në buzë. Iu shqim buzëqeshja. Iu shqim konaku. U shqim nga ethet. Si u shqim gjithë ai njeri! Iu shqimtë drita (rrezja e diellit)! mallk.
• 2. Pës. e SHQIM.
• Iu shqim hisja nuk i mbeti asnjë mashkull në derë, iu shua dera.