shpronësoj

SHPRONËSOJ kal.

• 1. Ua marr me dhunë mjetet e prodhimit e të mirat materiale klasave shfrytëzuese dhe i bëj pronë të të gjithë shoqërisë. Revolucioni socialist shpronëson shpronësuesit. Reforma agrare shpronësoi pa shpërblim çifligarët.
• 2. Ia heq dikujt në bazë të ligjit pronësinë mbi një pasuri (sidomos të patundshme) për nevoja të interesit të përgjithshëm, duke ua kaluar atë shtetit, kooperativave bujqësore ose organizatave shoqërore. E shpronësuan me (pa) shpërblim.