shpërvetim

Nga Wiktionary

SHPËRVETIM m. biol.

  • Proces fiziologjik gjatë të cilit lëndët organike të përbëra, që janë përvetuar nga një organizëm, shpërbëhen në lëndë më të thjeshta dhe dalin jashtë organizmit, disimilim; kund. përvetim.