Jump to content

shollondur

Nga Wiktionary

SHOLLONDUR m. krahin.

  • Copë që mbetet nga një bagëti, të cilën e ka ngrënë ujku, nishan, shenjë. Ia gjeti shollondurin.
  • U bë shollondur u vra keq në shumë vende, u bë copë (kur bie).