Jump to content

shkues

Nga Wiktionary

SHKUES m. vjet. etnogr.

  • Ai që dërgohej te njerëzit e vajzës për ta kërkuar nuse për dikë, ai që ndërmjetësonte për të bërë një fejesë; lajmës, mblesës. Dërgonin shkuesin. Vinte shkuesi.