shkathtësi

SHKATHTËSI f.

• Të qenët i shkathët, vetia e atij që është i shkathët, zhdërvjelltësi; kund. ngathtësi. Shkathtësi politike. Me shkathtësi të madhe. Shkathtësia e duarve (e mendjes). Shkathtësi në punë. Tregoi shkathtësi. Vepron (përgjigjet) me shkathtësi.