shkallmues

SHKALLMUES mb.

• 1. edhe fig. Shkatërrues, që prish krejt, që shemb nga themeli; që shkul nga vendi e bën copë-copë, që shkallmon.
• 2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit (për njerëzit). Shkallmuesit e botës së vjetër.