shitës

Nga Wiktionary

SHITËS m.

  • Punonjës i tregtisë që u shet mallra të ndryshme blerësve, ai që shet. Shitës i shkathët (i dalluar). Shitës shëtitës. Shitës gazetash (biletash, akulloresh).

SHITËS mb.

  • Që shet. Ndërmarrje shitëse.