shitë

Nga Wiktionary

SHITË f.

  • 1. mit. Ndëshkimi që i bënin zanat atij që u prishte padashur vallen ose tryezën, të shuplakurit, të shituarit (sipas besëtytnive). Të rëntë (të shitoftë) shita! mallk.
  • 2. veter. Shkepëz. Bar shite. bot. Lloj bari që përdoret për mjekimin e shkepëzës.
  • 3. krahin. Shpullë, shuplakë.
Marrë nga "https://sq.wiktionary.org/w/index.php?title=shitë&oldid=56654"