shartuar

SHARTUAR mb.

• 1. Që është shartuar, që i është bërë shartimi; që është zbutur a është përmirësuar me anë të shartimit. Fidanë të shartuar. Mollë (dardhë) e shartuar.
• 2. fig. Që është shtuar mbi një tjetër a është bashkuar më të pa lidhje të brendshme e të natyrshme; që ka dalë nga një bashkim gjërash, të cilat në thelbin e tyre janë të ndryshme a të papajtueshme. Koncepte të shartuara. Sistem i shartuar.
• I shartuar në degë i vrazhdë e i pasjellshëm; jo i arsyeshëm i krisur nga mendja, kokëkrisur. I shartuar në trung (në trup) i edukuar mirë, i sjellshëm, i urtë e i kuptueshëm.