shënjestër

SHËNJESTËR f. usht.

• Pjesë e posaçme në grykën e armëve të zjarrit, e lëvizshme dhe e shkallëzuar, që shërben për të marrë vijën e shënjimit ose këndin e qitjes. Shënjestër mësimore. Shënjestër optike. Shënjestra e pushkës (e mitralozit, e topit). Gradoj shënjestrën. Me syrin në shënjestër.
• E ka vënë (e ka futur) në shënjestër dikë shih E ka vënë (e ka) të shenjë te SHENJ/Ë,~A.