sëkëlldisem

SËKËLLDISEM vetv. bised.

• 1. Shqetësohem shumë a bëhem merak, mërzitem, brengosem. Mos u sëkëlldis. Nuk sëkëlldisej fare për atë punë.
• 2. E ndiej veten ngushtë, shqetësohem kur më vjen dikush ose kur më kërkon diçka papritur. Rrini, rrini, mos u sëkëlldisni!