sëkëlldi

SËKËLLDI f. bised.

• 1. Shqetësim që ndihet në trup nga një sëmundje etj.; vështirësi në punën e organeve të trupit. Një sëkëlldi në gjoks (në stomak). I jep sëkëlldi plaga. Merr frymë me sëkëlldi.
• 2. fig. Shqetësim i madh nga diçka; brengë, hidhërim. I shkakton (i sjell) sëkëlldi. I ka hipur një sëkëlldi. Ia hoqi sëkëlldinë.
• 3. fig. Vështirësi që pengon një punë, pengesë; kokëçarje, bela. Punë me sëkëlldi.