ruajtës

RUAJTËS m.

• 1. Rojë; rojtar.
• 2. Ai që ngarkohet për të mbajtur a për t'u kujdesur për diçka. Ruajtësi i vulës (i thesarit). Ruajtës i monumenteve. Ruajtës i rendit.
• 3. Bari. Ruajtës i derrave (i lopëve).
• 4. Ai që e mban diçka të pacenuar; ai që nuk heq dorë nga diçka ose që i qëndron asaj besnik. Ruajtës i traditave (i zakoneve). Ruajtës i folklorit. Ruajtës i trashëgimit kulturor e letrar.

RUAJTËS mb.

• 1. Që bën rojë, që ruan. Anije ruajtëse.
• 2. Që shërben për të mbrojtur diçka që të mos prishet. Lëng ruajtës.