rrudhës

RRUDHËS mb.

• 1. Që ka vetinë të mbledhë cipën e gojës e të gjuhës (për disa lëndë të athëta a të hidhura). Veti rrudhëse.
• 2. gjeol. Që ka të bëjë me formimin e rrudhave të tokës. Lëvizje rrudhëse.