rrokopujë

RROKOPUJË ndajf.

• 1. Duke u rrokullisur teposhtë; kokëposhtë, rrokullimthi. U rrëzua (ra) rrokopujë.
• 2. fig. Në pështjellim të madh, në rrëmujë; keq e mos më keq; mbrapsht. I shkojnë punët rrokopujë. E çon rrokopujë. I merr punët rrokopujë.