rreshtim

Nga Wiktionary

RRESHTIM m.

  • 1. Veprimi dhe gjendja sipas kuptimeve të foljeve RRESHTOJ, RRESHTOHEM. Rreshtimi i trupave (i skuadrave, i ekipeve). Rreshtimi i brigadës. Bie boria për rreshtim. Bënë rreshtimin.
  • 2. usht. Vendosja e ushtarakëve ose e nënreparteve në rresht sipas rregullave të caktuara për veprime të përbashkëta. Rreshtim i zhdërvjellët. Rreshtim marshimi. Qendra e rreshtimit.