rrap

RRAP m. bot.

• 1. Dru i lartë me trung të trashë, me degë të gjera, me gjethe të mëdha në trajtë pëllëmbe, që bën lëndë të vogla me gjemba të imët përsipër. Rrap i vjetër (i moçëm, i madh). Rrap shekullor. Dru rrapi. Gjethe rrapi. Pyll rrapesh. Në hije të rrapit. I fortë (i shëndoshë) si rrap.
• U bë rrap e rrënjë ka jetuar shumë; ka parë e ka dëgjuar shumë.