rrëqethje

Nga Wiktionary

RRËQETHJE f.

  • 1. Veprimi sipas kuptimeve të foljeve RRËQETH, RRËQETHEM. Rrëqethje e lehtë (e gjatë).
  • 2. vet. Të dridhura që kalojnë në të gjithë trupin nga të ftohtët, nga ethet a nga një ndjenjë e fortë tronditëse; mornica. Kam (ndiej) rrëqethje. Më shkojnë rrëqethje. Ethe me rrëqethje. E kujtoj me rrëqethje.