rrënxohem

RRËNXOHEM vetv.

• Më del një pjesë e një zorre ose dhjamët nga zgavra e barkut dhe më shket poshtë duke formuar një si qese të varur, zakonisht për shkak të një mundimi të madh ose nga ngritja e një peshe të rëndë; më shket a më bie dhjamët, shembem, dëkohem. U rrënxua keq.