rrënjës

Nga Wiktionary

RRËNJËS m.

  • 1. Banor i hershëm i një vendi, ai që banon aty ku kanë jetuar gjithnjë paraardhësit e tij, vendës, anas. Janë rrënjës në atë fshat.
  • 2. si mb. Që është prej së lashti në atë vend ku banon, vendës, anës; kund. i ardhur, ardhës. Popullsia rrënjëse.