reshtje

Nga Wiktionary

RESHTJE f.

  • 1. Veprimi sipas kuptimeve të foljeve RESHT, RESHTEM. Reshtja e zhurmës (e këngës, e dasmës). Reshtja e gjakut.
  • 2. Pushim; qetësim. Nuk di reshtje. Ka nevojë për reshtje.