qytyk

QYTYK m. bised.

1. Trung; tra i trashë; shtyllë.

2. fig. shih SHTYLL/Ë,~A 9. Qytyku i shtëpisë.

3. fig. mospërf. Njeri i trashë, i ngathët e zakonisht prapanik. E pengonin cy qytykë.

4. vjet. Regjistri themelor, ku shënoheshin të hyrat e të dalat; defter i trashë. I shënonin në qytyk.