qiramarrës
QIRAMARRËS m.
Ai që merr diçka me qira (zakonisht një banesë a një tokë). Detyrimet e qiramarrësit.
QIRAMARRËS mb.
Që merr diçka me qira (zakonisht një shtëpi a një tokë). Banorët qiramarrës. Fshatarët qiramarrës. Pala qiramarrëse.
QIRAMARRËS m.
Ai që merr diçka me qira (zakonisht një banesë a një tokë). Detyrimet e qiramarrësit.
QIRAMARRËS mb.
Që merr diçka me qira (zakonisht një shtëpi a një tokë). Banorët qiramarrës. Fshatarët qiramarrës. Pala qiramarrëse.