qiellzor

QIELLZOR mb.

1. anat. Që ka të bëjë me qiellzën, i qiellzës.

2. gjuh. Që shqiptohet duke e mbështetur shpinën e gjuhës te qiellza e fortë (për bashkëtingëlloret). Bashkëtingëlloret qiellzore q, gj.