qerrata

QERRATA m. bised.

1. Njeri i zgjuar e i shkathët, por zakonisht dredharak e tinëzar. Të folur që bën, qerratai! I ditka të gjitha qerratai! Ia doli në krye, qerratai. Është qerrata i madh.

2. përk. Fëmijë i zgjuar e i gjallë, por pak i prapë. Eja këtu, o qerrata i babait. Ha vetë, qerratai.

3. Përd. mb. sipas kuptimeve të emrit. Qerrata djalë. Qerrata bari që ishte.

4. përd. mb. Që të sjell shqetësime e ngatërresa, që të nxjerr kokëçarje; i keq. Qerrata botë. Qerrata erë. Qerrata moshë. Qerrata duhan.

5. mb. Që ia dredh gruaja, që bredh me të tjerët. Ja ajo kuçka e mutit, ia drodhi qerratait!