qenëz
QENËZ f.
1. Lapër e vogël lëkure që shqitet anës thoit pa u këputur krejt.
2. Ashkël e vogël dhe e mprehtë, që hyn nën thua a në mish, spicë. I hyri një qenëz. E nxori qenëzën.
QENËZ f.
1. Lapër e vogël lëkure që shqitet anës thoit pa u këputur krejt.
2. Ashkël e vogël dhe e mprehtë, që hyn nën thua a në mish, spicë. I hyri një qenëz. E nxori qenëzën.