qenësor

Nga Wiktionary

QENËSOR mb. libr.

Që ka të bëjë me thelbin e një dukurie, që prek thelbin, i qenësishëm, thelbësor. Arsye (shkaqe, interesa) qenësore. Tipare (karakteristika) qenësore. Ndryshim (dallim) qenësor. Në mënyrë qenësore.