puthit

PUTHIT kal.

1. Takoj e puq plotësisht dy sende a dy faqe të tyre pa lënë asnjë hapësirë ndërmjet tyre; puq. Puthiti dërrasat e derës. Puthit këmbët (gjunjët). Puthiti mirë gishtat.

2. fig. bised. Pajtoj diçka me diçka tjetër, përputh. I puthit fjalët me veprat.