pushtues

PUSHTUES m.

Ai që pushton tokat e një vendi tjetër, ai që shkel e shtyp një vend tjetër; agresor. Pushtuesit e huaj. Në kohën e pushtuesve osmanë.

PUSHTUES mb.

Që pushton tokat e një vendi tjetër; që mban me dhunë në gjendje pushtimi një vend tjetër. Shtet pushtues. Fuqitë (forcat) pushtuese.