pushtuar

Nga Wiktionary

PUSHTUAR mb.

Që është pushtuar nga një shtet tjetër a nga një ushtri e huaj; që ka humbur lirinë e pavarësinë dhe ndodhet nën zgjedhën e huaj; i robëruar; kund. i çliruar. Tokat (vendet, fshatrat, krahinat) e pushtuara. Zonë e pushtuar.