punëpadukur
PUNËPADUKUR mb.
1. Që nuk i duket puna, që nuk i ka duk puna. Grua punëpadukur.
2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit.
PUNËPADUKUR mb.
1. Që nuk i duket puna, që nuk i ka duk puna. Grua punëpadukur.
2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit.