punëdashës

PUNËDASHËS mb.

1. Që ka dëshirë për punë, që e do punën, që nuk rri dot pa punë; punëtor. Popull punëdashës. Fshatarësia punëdashëse. Njeri punëdashës. Vajzë punëdashëse. Shqiptari është punëdashës.

2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit.