prekem

PREKEM vetv.

1. Ndiej thellë, emocionohem, më lë mbresa diçka, mallëngjehem; ndiej dhembje shpirtërore për diçka, shqetësohem shumë, tronditem; fyhem. Preket shumë (lehtë, shpejt). U prekën thellë nga fjala e tij.

2. Sëmurem nga një sëmundje, më bie një sëmundje (për frymorët dhe bimët); vet. veta III dëmtohet, cenohet. Është prekur nga tuberkulozi. U prekën bimët nga vrugu (nga bryma).

3. Pës. e PREK.

• Nuk preket (as) me krënde shih te KRËND,~I. Nuk preket (as) me pupël (as me pendë) dikush shih te PUP/ËL,~LA.