pranueshëm
PRANUESHËM mb.
Që mund të pranohet; që meriton të pranohet; i mirëpritur. Gjë (çështje, pikëpamje) e pranueshme. Vendim i pranueshëm. Zgjidhje e pranueshme. Marrëveshje e pranueshme. Kushte të pranueshme. Është (bëhet) i pranueshëm.
PRANUESHËM mb.
Që mund të pranohet; që meriton të pranohet; i mirëpritur. Gjë (çështje, pikëpamje) e pranueshme. Vendim i pranueshëm. Zgjidhje e pranueshme. Marrëveshje e pranueshme. Kushte të pranueshme. Është (bëhet) i pranueshëm.