prajshëm

PRAJSHËM mb. krahin.

1. Që ka pushuar; i çlodhur. Ishte i prajshëm dje.

2. I qetë; i ndenjur (për ujin). Zë i prajshëm. Të ecur i prajshëm. Ujë i prajshëm.

PRAJSHËM ndajf.

Amull, ndenjur, pa lëvizur nga vendi (për ujin). Rri prajshëm.